"فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوة و التّـبعوا الشهوات" (مریم، 59)
پس از انبیاء گروهی جانشین آن ها شدند که نماز را ضایع کردند و از شهوات پیروی نمودند.
این آیه، ابتدا ضایع شدن نماز را مطرح کرده و سپس در دام شهوات قرار گرفتن را.
چون
نماز ریسمان ارتباط با خداست، همین که پاره شد، افتادن در وادی تباهی حتمی
است. همچون بند تسبیح که همه ی دانه ها در اثر آن پخش و گم می شوند.
114 نکته درباره نماز؛ محسن قرائتی، ص37
چهل سال است که عبادت می کنی؛ ولی مثل مرغ پرکنده وقتی در مسجد مشغول نماز
هستی، می خواهی زود سلام نماز را بدهی و فرار کنی، داداش جون!
(“ز مُلک تا ملکوت” ، متن سخنان اخلاقی آیت الله #حق_شناس ، دفتر دوم، ص ۲۱۰ )
شیطان دائما مراقب شماست، ولی به کسانی که نمازشان را در اول وقت می خوانند، کمتر نزدیک می شود. شیطان می فهمد که چه کسی در مقام مراقبه است و همین
که ببیند از حالت مراقبه خارج شد؛ به او نزدیک می شود. شیطان می فهمد که چه
کسانی در مقام مراقبه هستند و چه کسانی از یاد خدا روی برگردانند.
("ز مُلک تا ملکوت"، متن سخنان اخلاقی آیت الله حق شناس، دفتر دوم، ص 253 )
یک آقای فرش فروش که اهل نماز اول وقت بود به بنده گفت: یک کسی برای خریدن فرش وارد مغازهٔ بنده شد. گفتم: وقت نماز است. گفت: من وقت ندارم، مسافرم و می‌خواهم بروم. هر چه اصرار کردم، دیدم نمی‌شود و گول شیطان را خوردم و یک قدری که از نماز اول وقت گذشت، دیدم همین آقای مشتری که خیلی شیفتهٔ این معامله بود، گفت من باید قدری تامل بکنم! و از خرید منصرف شد!! دیدم، شیطان هم دنیا را گرفت و هم نماز اول وقت را. امیرمومنان فرمودند: اگر مومن، دنیا را مانع از آخرت خودش قرار بدهد؛ پروردگار او را از هر دو باز می‌دارد. پروردگار می‌فرماید: چرا این شخص نماز را تند می‌خواند؟! مگر رفع شداید و حوائج او و قضای حاجات او در دست کسی غیر از من است؟!
منبع: کتاب ز ملک تا ملکوت/ سخنان اخلاقی مرحوم آیت الله حق شناس تهرانی
نماز مانند لیمو شیرین است، هر چه از وقت فضیلت (اول وقت) دورتر شود تلخ تر می شود.
آیت الله بهجت
عمری نماز به پا داشتم و ندانستم برای چیست و چه می گویم . ولی امروز الله اکبر گفتم . تو نیز مرا بزرگ خواندی . نیت کردم ، نظر کردی و من مشغول به توصیف صفات تو شدم . گفتی از توصیف بی نیازم (سبحان الله عما یصفون) . تو خود را در نماز توصیف می نمایی بنده ی من ، حال توصیف بنما تا من احسنت بگویم . حمد را آغاز نمودم:
الحمدالله رب العالمین : سپاس خداوندی را که پروردگار جهانیان است .
- سپاس بنده ای را که دعوتم را لبیک گفت .
الرحمن الرحیم : بخشنده و مهربان است .
- احسنت بر بنده ای که می بخشد و مهر می ورزد.
مالک یوم الدین: صاحب روز جزاست.
- جزای تو را میزان اشتیاقت قرار خواهم داد.
ایاک نعبد و ایاک نستعین: فقط تو را می پرستم و تنها از تو یاری می جویم.
- من نیز خواستار شمایم و منتظرم همدیگر را در رسیدن یاری نمایید.
اهدنا الصراط المستقیم : ما را به راه راست هدایت کن.
- هدایت نمودم و هدایت از آن توست.
صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الاضالین: راه کسانی را که آنها را مشمول نعمت خود ساختی ، نه راه کسانیکه بر آنان غضب نمودی و نه گمراهان .
- همانا تو خود در مسیری و شایسته ی نعمت و گمراهان تنها و بی یاورند ، من هستم ولی مرا نمی یابند ، آنها خود چشم خویش را بسته اند . من در همه حال در کنار بنده ام هستم .
حال نوبت توحید گفتن است . بگو تا پاسخت دهم .
شخصی از حضرت آیت الله بهجت پرسید:
نماز برایم مانند جریمه دادن است چه کنم؟
ایشان فرمودند: زیاد بگویید
"وَ رَبُکَ الغَنیُّ ذوالرّحمه"
سورۀ انعام، آیۀ 133
یعنی: و پروردگار تو بی نیاز و رحمتگر است.
منبع: گوهرهای حکیمانه، ص17 و ذکرهای نجات بخش، ص45-44
