شخصی از حضرت آیت الله بهجت پرسید:
نماز برایم مانند جریمه دادن است چه کنم؟
ایشان فرمودند: زیاد بگویید
"وَ رَبُکَ الغَنیُّ ذوالرّحمه"
سورۀ انعام، آیۀ 133
یعنی: و پروردگار تو بی نیاز و رحمتگر است.
منبع: گوهرهای حکیمانه، ص17 و ذکرهای نجات بخش، ص45-44
سؤال: اینکه حضرت آقای قاضی می فرمودند هرکس نماز اول وقت بخواند به مقام می رسد، آیا مرادشان نماز با حضور قلب است یا خیر؟
آیت‌الله
بهجت: نه! اگر نماز با حضور قلب منظورشان بود، آن‌وقت سؤال می‌کردند چگونه
باید خواند این نماز را، به چه سببی بخواند نمازکامل را! این که چیزی به
دست نداد که! وقتی چیزی به دست می‌آید که مطلق نماز، مطلق نماز را کسی مقید باشد در اول وقت به نماز عالی می‌رسد؛ می‌رسد خودش، تکویناً شیئاً و شیئاً روز به روز می‌رود بالاتر.
موقعی که در ایرانشهر در محضر آیت الله خامنه ای در تبعید بودم، روزی عده
ای از علما از قم برای ملاقات ایشان آمده بودند، وقت نماز همه برای اقامه
نماز جماعت به امامت معظم له آماده شدند. همینطور که نماز جماعت بر پا بود،
ناگهان بزغاله ای وارد اتاق شد و شروع کرد به این طرف و آن طرف پریدن و در
آخر، سجاده یکی از نمازگزاران را برداشت و با خود برد.
چند نفر از
نمازگزاران به کلی آرامش شان به هم خورد و خندیدند که یکی از آنها من بودم و
از خنده ما دیگران نیز به غیر از حضرت آیت الله خامنه ای خندیدند. ولی آقا
نمازشان را بدون هیچگونه حرکت اضافی به پایان رساندند. بعد از نماز از آقا
پرسیدم که شما چطور توانستید نمازتان را ادامه دهید؟ آقا فرمودند: در مورد
چی؟ عرض کردم: به خاطر بزغاله ای که وارد اتاق شده بود. آقا فرمودند:
ذره ای از این جریان را متوجه نشدم.
حجة الاسلام والمسلمین راشد یزدی
درباره یکى از بزرگان نقل مى کنند که گفته است:
من حال عجیبى پیدا کردم؛ یعنى حال نماز شب و حال نماز اوّل وقت خواندن را نداشتم و همچنین از خواندن نماز و رابطه با خدا لذّت نمى بردم
لذا تعجب مى کردم که چرا چنین هستم؟ هرچه گریه و زارى و التماس مى کردم
باز به جایى نمى رسیدم تا سرانجام شبى در عالَم رؤ یا به من گفتند:
«کسى که خرماى حرام بخورد، معلوم است که دیگر عبادت را دوست نخواهد داشت و از آن لذتى نمى برد!».
وى
مى گوید: وقتى از خواب بیدار شدم جریان خریدن خرما را به یاد آوردم که
وقتى خرما را گرفتم، دیدم یکى از آن خرماها رسیده نیست لذا بدون اجازه
صاحب مغازه، آن خرما را برداشتم و روى خرماهایش گذاشتم و به عوض آن، یک
خرماى خوب برداشتم و آن را خوردم، و لذا مطمئن شدم که همان یک خرماى حرام،
بر روى حالات معنوى من اثر نهاده و دیگر از خواندن نماز و رابطه با خدا،
لذتى نمى برم.
تربیت فرزند از نظر اسلام، آیت الله مظاهرى، ص 72 (با اندکى تصرف )
مرحوم سید هاشم حدّاد: پس کی نماز می خوانی؟
مرحوم مطهّری در مراجعت از این ملاقاتها بسیار مشعوف بودند، و
می فرمودند: در یکبار که خدمتشان بودم از من پرسیدند: نماز را چگونه
می خوانی؟ عرض کردم: کاملاً توجّه به معانیِ کلمات و جملات آن
دارم!
فرمودند: پس کِیْ نماز میخوانی؟! در نماز توجّه‌ات به خدا باشد و بس! توجّه به معانی مکن!
روح مجرد . ص162
